- ανεμοδαρμένος
- -η, -οο ανεμόδαρτος.
Dictionary of Greek. 2013.
ανεμοδαρμένος
Look at other dictionaries:
ανεμοδαρμένος — η, ο ανεμόδαρτος (βλ. λ.) … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
άνεμος — ο (AM ἄνεμος) 1. ρεύμα αέρα που προκαλείται απο φυσικά αίτια, βίαιη μετακίνηση του αέρα προς μια κατεύθυνση 2. μτφ. άσκοπη ασχολία, ματαιοπονία, ματαιότητα μσν. νεοελλ. (κατ’ ευφημισμό) διάβολος, δαίμονας νεοελλ. φρ. «πάει κατ’ ανέμου» ή «πάει τ’ … Dictionary of Greek
αερόδαρτος — η, ο [αεροδέρνω] εκείνος που τον χτυπά ο άνεμος από παντού, ανεμόδαρτος, ανεμοδαρμένος … Dictionary of Greek
ανεμόεις — ἀνεμόεις, εσσα, εν (δωρ. τ. αντί ἠνεμόεις) (Α) 1. προσβαλλόμενος από τον άνεμο, ανεμοδαρμένος 2. γρήγορος σαν τον άνεμο 3. ψηλός, υψιπετής («ἀνεμόεν φρόνημα») … Dictionary of Greek
ανεμώδης — ἀνεμώδης, ες (AM) (για χρονικό διάστημα) εκείνος κατά τη διάρκεια του οποίου επικρατούν άνεμοι αρχ. 1. εκτεθειμένος στους ανέμους, ανεμοδαρμένος 2. ο προκαλούμενος από τους ανέμους 3. εκείνος που προμηνύει άνεμο … Dictionary of Greek
επάνεμος — ἐπάνεμος, ον (Α) ανεμοδαρμένος, ο τόπος ή η εποχή που πνέουν πολλοί και σφοδροί άνεμοι … Dictionary of Greek
επίπνους — ἐπίπνους, ουν ( οος, οον) (Α) 1. ένθεος, εμπνευσμένος, φοιβόληπτος, θεόπνευστος («ἐπίπνους ὄντας καὶ κατεχόμενους ἐκ τοῡ θεοῡ», Πλάτ.) 2. (για τόπο) ανεμοδαρμένος, καταπνεόμενος από ανέμους. [ΕΤΥΜΟΛ. < επί + πνους < πνοή < πνέω] … Dictionary of Greek
θυελλώδης — ες (Α θυελλώδης, ες) [θύελλα] όμοιος με θύελλα, τρικυμιώδης, ανεμόδαρτος, ανεμοδαρμένος νεοελλ. 1. μτφ. ασυγκράτητος, ακατάσχετος 2. μτφ. ταραχώδης, πολυτάραχος, περιπετειώδης («θυελλώδεις συζητήσεις»). επίρρ... θυελλωδώς με θυελλώδη τρόπο,… … Dictionary of Greek
πνευματώδης — ες, ΝΜΑ [πνεύμα, ατος] αέριος, ὁμοιος με τον αέρα, σε αντιδιαστολή με τον υδατώδη νεοελλ. 1. αυτός που περιέχει οινόπνευμα, ο οινοπνευματώδης («πνευματώδη ποτά») 2. ευφυής, εύστροφος, ετοιμόλογος μσν. φρ. «πνευματώδες ζῴδιον» ζώδιο τού οποίου το… … Dictionary of Greek
